ayrı bir dünyayı düşünüyorsun, gözünün arkası kadar uzak, duyamadığın her ses kadar yabancı, utandığın her huyun kadar yazık zamanların dünyalarını. aynı rüyayı üstüne devrilmiş bir ağaç gibi sayıklıyorsun.
sanki bu döngünün mevsimlerle bir alakası varmış, sanki duvar gibi soluksuz, baykuşlar ormanlarda huzurluymuşlar gibi hissetmeyi seviyorsun.
sanki biraz üstüne gelsem...
bu saçmalığı istediğini söyleyecekmiş gibi bakıyorsun.
26aralıkikibinonbir
ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder